"SIMBAHAN"

Ang pinakamadalas at hindi ko malilimutang panaginip ----- nasa simbahan ako.

Natatandaan ko pa yung unang-unang panaginip ko. Papasok na raw ako sa simbahan

nang napatigil ako dahil isa-isang lumalabas 'yung mga santo. Nakalinya pa nga sila habang

palabas ng simbahan. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang tanging nalalaman ko na lang at

nararamdaman ng mga sandaling iyon ay pagkalito at pagkatakot.

Sumunod na napanaginipan ko ay yung nasa tuktok na ako ng kampanaryo ng simbahan.

Hindi ko alam kung paano ako nakarating doon. Pagkatapos, naramdaman ko na lang na unti-

unti na akong nahuhulog. Iyak ako ng iyak at sumisigaw ako para humingi ng tulong pero wala

naman akong nakikitang taong maaaring tumulong sa akin.

Isa pa sa mga madalas kong mapanaginipan hanggang ngayon ----- tuwing bumababa ako

sa hagdan ng simbahan at parang may puwersang humihila sa akin pababa na nagdudulot sa

akin ng pagkahilo. Pagkatapos, yung hagdan ay unti-unti matitibag.

Ang pinaka nagbigay sa akin ng pagkalito sa mga panaginip ko ay yung tungkol sa bawat

pagbatingting ng kampana. Sa bawat pagtunog ng kampana, isa-isang sumasabog ang mga bahay

na nakapalibot dito.

Hanggang ngayon, malaking palaisipan pa rin sa akin ang mga panaginip kong ito. Ngunit

umaasa ako na balang-araw ay maiintindihan ko rin ang mga nakatagong kahulugan ng mga ito.